برگزاری انتخاباتی ابهامبرانگیز در انجمن خوشنویسان/ آغاز در آدینه
تاریخ انتشار: ۸ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۹۹۰۱۵
به گزارش خبرنگار مهر، هنرهای تجسمی یکی از عرصههای هنری در کشورمان است که نسبت به دیگر هنرها امکان بروز و واکنش سریع به اتفاقها را دارد اما عموماً نسبت به دیگر هنرها همچون سینما و موسیقی، مهجور واقع میشود. در گزارش پیشرو درصدد هستیم تا گوشهای از این مهجور بودن را جبران کنیم. هرچند جمعهها روز تعطیل محسوب میشود اما در این روز، نمایشگاههای هنرهای تجسمی آغاز به کار میکنند و هنرمندان تجسمی اعم از نقاشان، مجسمهسازان، عکاسان، تصویرسازان، گرافیستها، خوشنویسان و … تلاشها و فعالیتهای اخیر خود را در قالب یک نمایشگاه هنری به منصه ظهور میگذارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«آدینه» روز نانوشته آغازین بر نمایشگاههای هنری است و البته که به دلیل تعطیل بودن اکثر مشاغل، فرصتی مغتنم برای تماشای این آثار هنری توسط اقشار مختلف مردم را فراهم میکند. بر این اساس، در سلسله گزارشهای «هنرهای تجسمی در هفتهای که گذشت» نگاهی به اتفاقات هنرهای تجسمی هفته و همچنین برخی نمایشگاهها و رویدادهای هفته خواهیم داشت.
برگزاری انتخابات شورای عالی ارزشیابی هنری خوشنویسان و برخی ابهامات!
از آنجایی که انجمن خوشنویسان ایران، مانند برخی انجمنهای هنری، برگزاری مجامع خود را به صورتی شفاف اطلاعرسانی نمیکنند و همچنین تقریباً اصلاً انتخابات هیات مدیره خود را برای رسانهها به صورتی شفاف اعلام نمیکنند، همیشه نقطه ابهام برای ما خبرنگاران بوده است! وقتی اساسنامه انجمن خوشنویسان ایران را مطالعه کنید با ۶۵ ماده، ۱۱۹ بند و ۳۳ تبصره مواجه میشوید که درک آن شاید برای شخصی که در گعدههای خوشنویسی حضور ندارد و همچنین از نظام استاد شاگردی مرسوم چیزی نمیداند، سخت باشد. در واقع غلامحسین امیرخانی همیشه به عنوان عضو اصلی و به صورت قطعی رییس هیات مدیره این انجمن انتخاب میشود و دیگر اعضا هم تغییر چندانی نمیکنند و پیگیریهای خبرنگار مهر نیز طی چندین سال، مبنی بر شیوه انتخاب این هیات مدیره، به نقطه روشنی نرسیده است!
اما جالب است که در هفتهای که گذشت، جلسهای برگزار شد که در آن، استادان انتخابی برای تصدیگری شورای عالی ارزشیابی هنری انجمن خوشنویسان ایران برای نخستین بار معرفی شدند و چون این جلسه با حضور محمود سالاری معاون هنری وزیر ارشاد و محمد خراسانیزاده مدیرکل هنرهای تجسمی برگزار شد، به صورت محدودی رسانهای شد!
بر این اساس، استادان انتخابی برای تصدیگری شورای عالی ارزشیابی هنری انجمن خوشنویسان ایران در رشتههای مختلف خوشنویسی به شرح زیر انتخاب شدند:
در بخش شکسته نستعلیق؛ حسین غلامی ۴۸ رای، مهدی فلاح ۴۷ رای، محمود رهبران ۳۴ رای، مهدی فروزنده ۳۰ رای، عبداله جواری ۲۹ رای، الهه خاتمی و محسن تقی زاده ۱۷ رای، علی فرزانه ۱۴ رای، علی مقارن عسگری ۱۴ رای، مجتبی سبزه و سید علی سجادی ۱۲ رای، رسول مرادی ۱۱ رای، صادق احد پور ۷ رای و محمدی تبار با ۶ رای و در بخش نستعلیق؛ علی اکبر رضوانیان ۶۳ رای، غلامرضا وکیلی ۳۸ رای، سید علی فخاری ۳۴ رای، صحافی مقدم ۳۰ رای و مهدی اسماعیلی مود ۲۹ رای انتخاب شدند.
در بخش نسخ؛ فرهاد شیرخانی با ۶۱ رای و علیرضا بخشی با ۳۸ رای و در بخش ثلث؛ مجید جدیدی با ۴۳ رای و مجید داستانی ۳۱ رای انتخاب شدند.
از بین نفرات انتخابی در بخش نستعلیق سه نفر اول به ترکیب اعضای شورای ارزشیابی قبل که بیش از ۲۵ سال سابقه خدمتی دارند (غلامحسین امیرخانی، محمد سلحشور، علی شیرازی و امیراحمد فلسفی) اضافه می شوند و به ترتیب نفر سوم به بعد به عنوان نفرات علی البدل و در بخش شکسته نستعلیق دو نفر اول به عنوان نفرات اصلی به شورای ارزشیابی قبلی که سابقه بیش از ۲۵ سال دارند (یدالله کابلی، محمد حیدری و مجتبی ملک زاده) اضافه میشوند و مابقی علی البدل هستند. در بخش نسخ نیز دو نفر اول به نفر اصلی شورای ارزشیابی، محمدعلی قربانی که سابقه بیش از ۱۵ سال دارد و در بخش ثلث دو نفر اول به استادان متقدم عضو شورای ارزشیابی اضافه شدند.
انتخابهایی که به عنوان نتایج این جلسه اعلام شده، بر اساس بند ۳۵ اساسنامه انجمن خوشنویسان که در تصویر زیر قابل مشاهده است، باز هم با ابهام همراه است! چراکه علاوه بر تکرار اسامی افرادی که قبلتر هم در انجمن فعالیت دارند، از لحاظ تعداد نیز با توجه به بند ۳۵ مغایرتهایی وجود دارد.
کاندیدا شدن افراد تکراری برای شوراهای انجمن خوشنویسان در حالی است که این انجمن بیش از ۲۲۰ شعبه در سطح کشور و خارج از کشور تأسیس کرده است و تاکنون حدود پنج هزار نفر از انجمن خوشنویسان ایران با درجه ممتاز فارغالتحصیل شدهاند و تقریباً نیمی از این افراد شرایط کاندیدا شدن را دارند.
معرفی هنرمندان و هیات انتخاب «نماز و نیایش» و دبیران هنری بخش «تجسم هنر فجر»
اعضای هیات انتخاب و اسامی هنرمندان عکاس راهیافته به نهمین جشنواره ملی «نماز ونیایش بهروایت دوربین» اعلام شد. هیات انتخاب و داوری نهمین جشنواره ملی نماز و نیایش بهروایت دوربین متشکل از ابراهیم سلیمانی، امیرعلی جوادیان و مسعود زندهروح، هنرمندان عکاس راهیافته را اعلام کردند که اینجا قابل مشاهده است.
همچنین، طبق اعلام دبیرکل شانزدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر، ۲۸ استان در برگزاری این رویداد هنری مشارکت خواهند داشت. وی همچنین با صدور احکامی مجزا دبیران هنری بخش «تجسم هنر» را در استانهای مختلف منصوب کرد که اسامی آنها از اینجا قابل مشاهده است.
رونمایی از کتاب یک کاریکاتوریست و برپایی نمایشگاه ۳ پیشکسوت تجسمی
کتاب مروری بر زندگی و آثار بهمن رضایی شنبه دوم دی ماه در موزه هنرهای معاصر تهران رونمایی شد. بهمن رضایی کاریکاتوریست، نقاش، تصویرگر و شاعر طنزپرداز متولد سال ۱۳۱۳ است. او در دوران فعالیت خود همواره در تلاش بود برای تبدیل کاریکاتورها به اثری هنری و ماندنی و فراتر از به تصویر کشیدن یک موضوع خبری و اجتماعی بوده است.
همچنین، نمایشگاه گروهی آثار سه هنرمند پیشکسوت هنرهای تجسمی با عنوان «سه رخ» دوشنبه ۴ دی ماه با حضور خالقان آثار در گالری عالی حوزه هنری افتتاح شد. در این نمایشگاه علی اصغر یوزباشی با مجسمههایی از چهرههای فرهنگی و هنری، سیدحمید شریفی آل هاشم با آثار تصویرسازی، طراحی جلد کتاب و پوستر و ناصر سیفی با آثار طراحی و نقاشی چهرهها حضور دارند.
وجه تسمیه دیگر عنوان «سه رخ» برای این نمایشگاه، حضور منتخبی از آثار سه هنرمند هنرهای تجسمی است که با سه نگاه متفاوت، بیان تجسمی خود را در ساخت چهره در آثار خود به نمایش گذاشتهاند.
تبلیغ یک نمایشگاه با عکسی هنجارشکن!
صبح چهارشنبه ششم دی خبری از روابطعمومی یک نمایشگاه هنری برای رسانهها همراه پوستر ضمیمه شده آن، ارسال شد که در آن از تصویری غیراخلاقی استفاده شده است.
بر اساس اطلاع خبرنگار مهر، طبق آییننامه، درخواست برگزاری نمایشگاه باید یک هفته زودتر و طبق بند ۱-۱-۷ به ادارهکل هنرهای تجسمی ارسال شود. درخواست برگزاری این نمایشگاه مجسمه نیز ابتدای هفته به ادارهکل تجسمی ارسال شده است.
طبق اعلام مصطفی زراوندیان دبیر شورای هنری ادارهکل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به خبرنگار مهر، درباره تخلف آشکار این گالری گفت: بین کارهایی که گالریدار برای اداره کل فرستاده، موردی که در پوستر آمده، دیده نشده است. بنابراین این نگارخانه میزبان، صبح شنبه ۹ دی تذکر جدی دریافت خواهد کرد.
آغاز نمایشگاههای هنری در آدینه
امروز جمعه هشتم دی ماه؛ نمایشگاههای آنلاین نقاشی عکس شایان حاجی نجف و نمایشگاه آنلاین نقاشی النا تدین در گالری گستان، نمایشگاه گروهی سرامیک و مجسمه بهاره خداییانارکی، الهه حسینی، مریم طالبی و آناهیتا طیبی با عنوان «امکان بودن» با کیوریتوری صادق باقری در گالری شمیس، نمایشگاه «فراگرفته» با آثاری از شیوا خوشبخت در گالری استخر، نمایش مجموعه آثار هنرمندان خوشنویس با محوریت آثار قرآنی در نگارخانه «ترانه باران»، نمایشگاهی از آثار صدف کباری با عنوان «خیال دشت» در گالری «با»، نمایشگاه انفرادی عکس و چیدمان نازلی عباسی با عنوان «برای زنی که نمیشناسم» در گالری شیدایی، نمایشگاه طراحی «واگویههای من»، نمایشگاه نقاشی «ملکوت فروشی نیست» و نمایشگاه «شب عکس تئاتر» در خانه هنرمندان ایران و نمایشگاه انفرادی آثار مهدی اخویان با عنوان «سنگ ها سخن میگویند» در گالری جاوید، از جمله نمایشگاههایی است که افتتاح خواهند شد.
کد خبر 5979419منبع: مهر
کلیدواژه: غلامحسین امیرخانی موزه هنرهای معاصر تهران محمود سالاری شانزدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر علی اصغر یوزباشی انجمن خوشنویسان ایران خانه هنرمندان ایران موسیقی ایرانی فیلم سینمایی تئاتر ایران ناصر طهماسب کنسرت موسیقی موسیقی پاپ نمایشگاه هنری هنرمندان تئاتر فیلم مستند کارگردان سینما حضور هنر ایران در جهان مهدی نقویان شبکه یک سیما موسیقی نواحی انجمن خوشنویسان ایران شورای ارزشیابی هنرهای تجسمی خبرنگار مهر نمایشگاه ها نفر اول اداره کل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۹۹۰۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چگونه به هنر نگاه کنیم و واقعا آن را ببینیم؟
"کارن کی هو" نویسنده حوزه هنری میگوید:"اگر سعی میکردید زندگی تان را بدون هنر دوباره تصور کنید بله، کاملا متفاوت به نظر میرسید. هنر با چیزهایی بیشتر از آن چه مردم فکر میکنند تلاقی میکند".
به گزارش فرارو به نقل از وُکس، این صرفا ون گوگها و مونهها نیستند که آثار هنری شان بر روی دیوار موزهها آویزان شده اند. هنر در آثار هنریای مانند سازه "دروازه ابر" ساخته "آنیش کاپور" هنرمند بریتانیایی هندی تبار در پارک میلینیوم (هزاره) در شیکاگو یا در عمارت مارپیچ ساختمان گوگنهایم در نیویورک نیز وجود دارد.
هنر هم چنین، هنر زینت بخش پوستر فیلمهای سینمایی و تابلوهای ویترین فروشگاهها میباشد. هنرمندان با هنرشان بر لباسهایی که میپوشید، موسیقیای که گوش میدهید و محصولاتی که مصرف میکنید تاثیر میگذارند. به زبان ساده هنر همه جا حضور دارد.
با این وجود، اگر هنر اصلی اساسی از فرهنگ ما میباشد آیا بسیاری از ما احساس میکنیم که آن را درک نمیکنیم؟نتیجه نظرسنجیای انجام شده توسط "یوگاو" در سال ۲۰۲۳ میلادی منتشر شد نشان داد که تقریبا نیمی از پاسخ دهندگان امریکایی گفته بودند که خود را هنرمند نمیدانند. ۵۸ درصد یا حتی میزان بیش تری از پاسخ دهندگان گفته بودند که با جریانها یا سبکهای هنری معروف آشنا نیستند.
شما شاید بخواهید ستایش گر هنر باشید، اما برای تبدیل شدن به فردی هنردوست باید با هنر ارتباط برقرار کنید.
به هنر به عنوان یک ماجراجویی تعاملی نگاه کنیدگاهی اوقات استفاده از راهنماهای صوتی یا گوش دادن به صحبتهای هنرمندان برای روشن شدن تاریخچه یک اثر کمک کننده است، اما لزوما همواره به شما کمک نمیکند با هنر ارتباط برقرار کنید.
رمزگشایی معنای یک اثر مستلزم نگاه کردن به کالبدی بودن آن است. اتصال یک اثر هنری به سایر مصنوعات فرهنگی و در عین حال انتقال تجربیات زندگی خود از این باور سوررئالیستی پیروی میکند که معنا از مثلث سه ضلعی خود اثر، نیت هنرمند و واکنش بیننده به آن ناشی میشود.
معنای هنر از تعامل بین بیننده و هنرمند ناشی میشود. آن چه بیننده از یک اثر استنباط میکند صرفنظر از نیت هنرمند که خالق اثر بوده اهمیت دارد. از این منظر برای فهم یک اثر هنری باید کمتر احساس ترس به خود راه دهیم، زیرا هیچ راه درست یا غلطی برای خوانش یک اثر هنری وجود ندارد و صرفا ایدههایی هستند که میتوانند توسط هنرمند بسط یافته یا هدایت شوند.
"مولی اووندن" هنرمند و شاعر در مینه سوتا در این باره میگوید:" نیازی ندارم بیننده نقاشی هایم دقیقا منظورم را بداند، اما دوست دارم به اصطلاح با اثرم دست بدهد. این بیشتر در مورد گشودگی به روی یک گفتگو یا دعوت به یک تجربه است". این رابطه با در نظر گرفتن بازدید از موزه یا گالری به عنوان یک اقدام فعال و نه منفعل ممکن است به تحکیم رابطه با هنر کمک کند.
یک مطالعه ۲۰ ساله که در سال ۲۰۱۷ میلادی مجددا تایید شد نشان داد که ما به طور متوسط صرفا به مدت ۲۷ ثانیه به یک اثر هنری در موزه یا گالری نگاه میکنیم که شامل عنوان و اطلاعات همراه آن میشود. "دیل" هنرمند چند رشتهای میگوید:"تلاشی برای خلق اثری وجود دارد که نیازی نیست زمان زیادی را صرف فکر کردن درباره آن کنید". با این وجود، او معتقد است که تفکر انتقادی برای هر هنری هم از طرف هنرمند و هم از طرف بیننده امری حیاتی میباشد.
اووندن میگوید:"ما در مدرسه یاد میگیریم چگونه در مواجهه با شعر یا هر اثر هنری دیگری همه اجرا را شناسایی کرده و آنها را از هم جدا کنیم". با این وجود، او در کار خود به عنوان یک مربی هنری سعی میکند مخاطب را وادار کند که به این فکر کند که پس از آن تشریح چه رخ میدهد. او میگوید: "وقتی همه چیز از هم پاشید یاد نمیگیریم که چه کار کنیم و به نوعی اثر را رها میکنیم". اووندن بر این باور است که رابطه بین بیننده و اثر در روند جمعآوری دوباره جهان شکل میگیرد.
اگر هنر فرآیندی از تخیل است که واقعیت را قابل تصور، به یاد ماندنی و گاهی حتی قابل پیش بینی میسازد همانطور که "سوزان لنگر" فیلسوف فرهنگی گفته بود چنین تعاملی میتواند حتی فراتر از این نیز پیش برود، زیرا باعث ایجاد احساساتی میشود که ما هر روز با آن در تماس نیستیم احساساتی مانند انزجار و ترس. برای مثال، با تماشای آثار دیل متوجه میشویم که تعدادی از قطعات او الهام بخش طنز هستند و هم چنین تجربه بومیان امریکا را به تصویر میکشد، زیرا انسانیت به تصویر کشیده شده و حقیقت نگران کنندهای را در مورد تسخیر آمریکا نشان میدهد.
دیل با اشاره به این که نقش او به عنوان یک هنرمند آن است که ایده هایش را با صداقت بیان کند میگوید: "من سعی نمیکنم اثری را خلق نمایم و سپس به این فکر کنم که مخاطبان آن را دوست خواهند داشت". هنر صادقانه حتی میتواند مخاطبان را به شدت ناراحت کند. دیل میگوید:"با این وجود، این ناراحتی بخش مهمی از کار است".
در این مورد بخشی از عدم فهم هنر مخاطب میتواند ناشی از بی میلی برای مقابله با آن ناراحتی باشد. همان گونه که لنگر نوشته آموزش هنر آموزش احساس است وقتی هنر باعث ایجاد احساساتی میشود که ما همیشه به آن دسترسی نداریم ممکن است برای مدیریت آن کار دشواری پیش روی مان قرار داشته باشد. با این وجود، در جریان دست و پنجه نرم کردن با آن احساسات است که ارتباط با هنر و در نهایت درک و فهم آن شکل خواهد گرفت.
چگونه میتوان تمایل به ناراحتی را آموزش داد؟ اووندن در این باره میگوید حتی به عنوان یک عاشق مشتاق هنر او متوجه میشود که واکنش احساسی همیشه آسان نیست. او میگوید: "این میتواند واقعا طاقت فرسا باشد".
مراقب زوزههای تجربه خود باشیدشاید بتوان نحوه ارتباط مان با هنر را دلیلی بر کاتارسیس* دانست. این کاری است که آثار هنری انجام میدهند. در طول زندگی انسانی مان ما حجم قابل توجهی از درد اندام خیالی* را داریم از دست دادن پدر و مادر در دوران کودکی یا نوجوانی، حضور در جنگ و حتی چیزی به اندازه داشتن یک معلم بدجنس. سپس به دنبال پیدا کردن راهی برای مقابله با آن از طریق کار کردن یا گوش دادن به یک آهنگ یا طرق مختلف دیگر خواهیم بود.
"کارن کی هو" میگوید اگر فکر کردن به هنر را به عنوان راهی برای تغییر زمان یا تغیبر تجربه خود آغاز کنید و اگر از پاسخ سطحی "این یک عکس خوب است" فراتر بروید آن زمان تماشای یک اثر هنری میتواند تلاشی واقعا جالب توجه باشد.
او به نمایش آثار "یوهاس ورمیر" نقاش هلندی قرن هفدهمی در موزه رایکس آمستردام اشاره میکند که با استقبال چشمگیری مواجه شد و بازدیدکنندگان را از سراسر نقاط جهان به سوی خود جلب کرد. علیرغم آن که ممکن است فکر کنید زندگی تان ارتباط اندکی با زندگی اشراف هلندی قرن هفدهمی دارد آثار ورمیر در به تصویر کشیدن زیبایی لحظههای روزمره برای تان الهام بخش خواهد بود تا از نو به زندگی خود نگاه کنید. او میگوید:"امیدوارم وقتی به انجام آن کارها فکر میکنید متوجه شوید که زیبایی در آن لحظه نیز وجود دارد".
* کاتارسیس اصطلاحی است که ارسطو برای تزکیه روحی و روانی تماشاگر از تراژدی عنوان میکند. کاتارسیس به نوعی شبیه همذات پنداری یا حس سمپاتیک در تماشاگر است.
*اندام خیالی یا Phantom Limb سندرومی روانی است که فرد هم چنان اندام بدنی از دست رفته را حس کرده و حتی درد را در آن ناحیه احساس میکند. در واقع این احساس درد در ناحیه اندام از دست رفته انکار واقعیت تلخی است که در صورت اتمام درد فرد باید با آن روبرو شود.